irma-rose

Wiele się zastanawiałam zawsze ile będę jeszcze żyć... jak potoczą się moje dalsze losy i czy dam sobie radę z wszystkimi moimi problemami... teraz gdy czas szybko leci... wydarzenia i przeżycia robią się ciekawsze... to ja w tym momencie wolałabym przerwać wszystko i odejść... Czasami gdy wsłuchuje się w teksty różnych piosene odnajduje w innym świecie to czego nie ma tutaj... Czasem miłość mnie zabija... uczycia mylą... nadzije gubi... wiara znika.... robi się pusta... zwykła odchłań...mgła za którą nic nie ma...I całe te moje życie jest wielką pomyłką... Chciałabym już odejść...nie mieć nic nie mieć nikogo... Poprostu wolałabym nie istnieć...zniknąć na wieki z pamięci innych z tego świata...

Witam...właśnie teraz wróciłam z Neda...byłam na spotkaniu z Sebastianem...równy i spoko z niego gościu...myślę, że zostaniemy dobrymi znajomymi...Byliśmy najpierw w takcie...kupiłam se naszywke z diabełkiem...:> przy okazji spotkaliśmy znajomych Seby, fucka i reszte... na medium już ich zdążyłam poznać...potem właśnie poszliśmy do neda i se gadaliśmy...Teraz jestem w domu jak zwykle sama spędzam ten czas w moich czterech ścianach...przy muzyce gotyckiej i obiedzie:)A w pokoju obok siedzi wujcio...babcia i reszta rodzinki....

Ostatnio miałam bardzo dziwny sen... nie rozumię go wcale, ale myśle, że to jest proroczy sen i chyba się go trochę boje...ale może nawet dobrze by było dla wszystkich i dla mnie gdyby się sprawdził...

Patrząc w lustro smutku
Widząc swoje martwe oczy
Skryte przed światłem
Pośród posągów bóstw zapomnianych

Tańcząc pośród cieni
Minionych lat wspomnień
Tysiąc barw szarości
Utraconych kolorów blask

Przejdź na drugą stronę
Tam odnajdziesz swoją śmierć
Ukojenia pokusę tak dawno wymarzoną.

Wczoraj byłam z rodzinką u babci.... nudziło mi się w domu tam u niej.... więc zostawiliśmy wszystkich i poszłam się z babcią przejść... tak pogadać... Opowiedziała mi o życiu... miłości do innych... problemach ludzkich itd... Czułam się jakbym gadała z psychologiem... jakoś mi to wszystko pomogło...Opowiedziała mi też  o jej przyjaciółce, która zmarła rok temu... miała też astmę oskrzelową... tak jak ja...jakoś dreszcze mnie wzieły jak mi o tym opowiadała... to nie jest chyba idealna śmierć... a ja moge tak umrzeć...Astma to choroba nieuleczalna, ale da się z nią żyć... Siara mi jest jakoś za to co się wydarzyło na medium... wszyscy się patrzeli próbowali pomóc... a ja czyłam się jakbym umierała... dziwne uczucie... zawsze mnie ono nachodzi jak mam napady duszności...Nigdy wcześniej nie myślałam o tym, że ta choroba może spotkać właśnie mnie... inni się z tego śmieją... a mnie to boli...Hym....jestem nienormalna co się przejmuje innymi...powinnam mieć to w dupie... ale jakoś nie mam... Dzisiaj idę z Sebą na piwko...żeby nikt nie myślał sobie za wiele... to spotkanie kumpla z kumpelą i nic więcej...................kurde nie chce mi się pisać....

Hym... no więc przewalone... Kamil odnalazł mojego bloga... i się wszystko tak jakby zjebało... teraz już wiem dlaczego  nie chciałam mu dać mojego bloga... bo bałam się że mnie nie zrozumi i odejdzie... To nie jest moja wina... nie potrafie się zdecydować... Krystian mi się podoba, ale czy bym z nim teraz chciała być... nie wiem raczej nie... to jest dla mi tylko zwykły kumpel dobry kumpel... ale nic poza tym...Wszystko mi się zawsze pierdoli....

Co do wczorajszego medium... hym... to ogólnie było zajebiście... poza tym, że dostałam ataku astmy... i pewien gościu... dosłownie uratował mi życie...ja byłam najebana i zgubiłam mój inchalator... jestem wdzięczna temu gościowi do końca życie...poza tym Andrzej R., mój chłopak Kamil...i Krystian też mi pomogli i byli przy mnie to było piękne... cieszę się bardzo...[ ogród pełen niebieskich i czerwonych róż, motyle kolorowe latające powoli :) dzieki Ci] Poza tym poznałam znów wielu ciekawych ludzi... ogólnie było ok...