irma-rose

Życie to krótkie oka mgnienie...to ranek bez uśmiechy i noc bez pożegnania...to tylko skrawek grzechu i księżyc bez wołania...to mały dnia urywek co się jak wąż snuje... co przypomina kiedy i czemu nas nurtuje...to drzewa które wieją i żyć przypominaja...bo gdyby nie te drzewa ...                                                                         

 to wszyscy umierają...

Mam juz kompletnie dość...nudzi mi się i sama nie wiem co mam ze sobą zrobić...Już tyle godzin a u mnie jeszcze nikogo nie ma...dziwne, poza tym jakiś dziwny klimat teraz u mnie w domu panuje...gadam sobie na gg z Adamem i Zbyszkiem...Byłam tez przed chwila na blogu od Natali i Larseny...Nati napisałam notke a Larsenie nie bo nie będę jej zawalać bloga moimi wpisami...O właśnie zaczoł padać deszcze za chwilę pójdę sobie gdzieś sama pochodzić, może wpadne do Krystiana, może do Kamila...albo pójdę się powłuczyć po cmentarzu taki spacer po miejscu gdzie nie ma żadnej istoty żywej dobrze mi zrobi, lubie umarlaków...zastanawiam się gdzie do cholery wcieło moją rodzinke?

:<:<:< Błędy...każdy je popełnia, ale czy one są aż tak okrutne i złe, że potrafią zniszczyć nawet to co trwało 10 lat...zniszczyć coś co z każdym dniem kwitło i się wzmacniało miłością braterską...?Przyjaźń to jest dla mnie najważniejsza część szczęścia, które człowiek może posiadać....zaniedbując ją, możemy stracić coś co miało dla nas wielkie znaczenie...możemy utracić osobę która naprawdę kochaliśmy.... :<:<:<

Moje życie zamienia się w koszmar...tracę wszystko...jak długo to będzie trwało?...jak długo będę potrafiła z tym żyć?...może za niedługo to dobiegnie końca...i zniknę jak zmora w ciemnej oddali.......